Ten artykuł powstał z doświadczenia, jakie miałem ostatnio po rozmowie z jednym z moich uczniów, którego uczyłem, jak był mały, a teraz jako nastolatek chodzi do grupy z rówieśnikami prowadzanej przez jednego moich lektorów. Ponieważ znam chłopaka od lat, myślałem, że to wystarczy, aby znaleźć nić porozumienia. Ku mojemu zaskoczeniu – nie? Okazało się, że to nie to samo rozmawiać z 8, 9, a nawet 10-latkiem, co z 16 – 17 letnim, dorastającym mężczyzną.

Ponieważ moje dzieci są jeszcze małe i wiadomo problemy, relacje i rozmowy są jeszcze stosunkowo łatwe, to postanowiłem zgłębić temat, gdyż przecież i moje dzieci rosną i problem wcześniej czy później i mnie spotka. Poniżej co na ten temat znalazłem i do jakich refleksji doszedłem.

Pewnie niejeden rodzic powie: ot, Amerykę odkrył, ale być może są wśród czytelników i tacy, którzy sami zachodzą w głowę co tu zrobić, jak rozmawiać i jak rozwiązywać problemy w relacji z nastolatkiem?

Zanim przejdę do szczegółów, chce podzielić ponad wszystko refleksją, z jaką podzieliła się moja ukochana żona, która jak nikt świetnie rozumie relacje z dziećmi. Otóż powiedziała mi, że według niej podstawą jest odpowiednia relacja z dzieckiem i rozmowa. Jeśli tego nie ma na wcześniejszych etapach rozwoju, wtedy, gdy dzieci są jeszcze małe, jeśli wtedy nie zbudujemy sobie relacji z dzieckiem, jeśli wtedy zagonieni za pieniędzmi, pracą, a może hobby zaniedbamy relacje z własnymi dziećmi, to nie możemy oczekiwać, że gdy one przeżywają burzę hormonów i eksplozje emocji nagle ta relacja się zbuduje.

Wydaje się zasadnym zatem apel do rodziców dzieci młodszych, abyście zadbali o relacje ze swoimi dziećmi, przez szczere rozmowy, przez spędzanie z nimi czasu, przez wysłuchiwanie się w ich małe serduszka i przez rozwiązywanie ich dziecięcych problemów. Nie, nie, nie chodzi o zadbanie, żeby wszystko miały, żeby spełnić każdą z ich zachcianek, chodzi o rozmowę, o wsłuchiwanie się w nie, o bycie dla nich, o budowanie relacji zaufania. Nikt za nas tego nie zrobi i lepiej zadbajmy o to teraz, zanim będzie za późno.

Jak rozmawiać z nastolatkami?

Aby rozmawiać z nastolatkiem, ważne jest, aby pamiętać, że są to ludzie młodzi, którzy dopiero uczą się radzić sobie z emocjami i relacjami. Warto więc zachować cierpliwość i wysłuchać ich z uwagą.

Pamiętajmy, że nastolatki przeżywają wiele zmian, zarówno fizycznych, jak i emocjonalnych, dlatego często mogą być niezdecydowani lub niepewni. Dlatego ważne jest, aby pokazywać im zrozumienie i akceptację.

Starajmy się również unikać krytykowania czy oceniania ich, ponieważ może to prowadzić do wycofania się lub agresji. Zamiast tego, skupmy się na rozwiązaniu problemu lub na tym, co możemy zrobić, aby pomóc.

Bądźmy otwarci i szczerzy w naszych rozmowach z nastolatkiem, ale również pozwólmy im na to, aby mówili o swoich uczuciach i przeżyciach bez ciągłego ich przerywania.

Słuchajmy uważnie i starajmy się zrozumieć perspektywę nastolatka, nawet jeśli różni się ona od naszej. W końcu pamiętajmy, że każdy nastolatek jest inny, dlatego ważne jest, aby dostosować swoją komunikację do potrzeb danego nastolatka.

W życiu bardzo często idziemy za emocjami, są one nie raz tak silne, że żadna siła nie jest ich w stanie powstrzymać. W życiu nastolatka tych emocji jest więcej niż u dorosłego człowieka, a ponieważ ich dojrzałość jest w początkowej fazie, taki emocje mogą być silne i bardzo wpływać na ich zachowanie oraz relacje z innymi.

Jakie emocje doświadczają nastolatki?

Nastolatki mogą przeżywać różne emocje, takie jak:

• • Złość: Nastolatki mogą czuć się złe z powodu różnych sytuacji, takich jak konflikty z rodzicami, rówieśnikami czy nauczycielami, czy też trudności związane z dojrzewaniem.

• • Lęk: Nastolatki mogą czuć się zaniepokojone różnymi rzeczami, takimi jak egzaminy, relacje miłosne czy decyzje dotyczące przyszłości.

• • Smutek: Nastolatki mogą przeżywać smutek związany z różnymi sprawami, takimi jak rozstanie z partnerem, stratą kogoś bliskiego, czy też trudnościami w radzeniu sobie z emocjami.

• • Euforia: Nastolatki mogą przeżywać euforię związaną z różnymi sukcesami, takimi jak zdany egzamin, zdobycie pracy, czy też nowe znajomości.

• • Stres: Nastolatki mogą czuć się zestresowane związane z różnymi sprawami, takimi jak trudności w nauce, presja rówieśników czy problemy rodzinne.

• • Bezradność: Nastolatki mogą przeżywać poczucie bezradności związane z brakiem kontroli nad własnym życiem czy też brakiem rozwiązania dla swoich problemów.

• • Radość: Nastolatki mogą przeżywać radość związaną z różnymi sprawami, takimi jak związki, nowe znajomości czy też zainteresowania.

• •  

Te emocje mogą być intensywne i zmienne, nastolatki często jeszcze uczą się radzić z nimi i kontrolować je. Warto wyrażać im zrozumienie i wsparcie, pomóc im przetwarzać te emocje i nauczyć się radzić z nimi lepiej.

Jak nastolatki (nie) radzą sobie z emocjami?

Nastolatki radzą sobie z emocjami na różne sposoby. Jedni mogą radzić sobie poprzez rozmowę z przyjaciółmi lub rodzicami, inni mogą korzystać z dziennika, a jeszcze inni mogą wybierać aktywności fizyczne lub artystyczne, jak gra na instrumencie czy rysowanie, jako formę uwolnienia emocji.

Nastolatki często korzystają z różnych metod radzenia sobie z emocjami w zależności od sytuacji. Czasem mogą potrzebować wsparcia i rozmowy, innym razem mogą potrzebować czasu dla siebie, aby przetworzyć swoje emocje.

Niektóre nastolatki mogą mieć trudności z radzeniem sobie z emocjami i mogą potrzebować profesjonalnej pomocy. W takim przypadku warto porozmawiać z lekarzem rodzinnym lub psychologiem, którzy mogą pomóc w znalezieniu odpowiedniego rozwiązania.

Jednak zazwyczaj nastolatki uczą się radzić sobie z emocjami poprzez ich doświadczanie i dostosowanie swoich strategii radzenia sobie z nimi. Ważne jest, aby być dla nich wsparciem i pomóc im rozwijać zdrowe metody radzenia sobie z emocjami.

Co moim zdaniem ważne, nastolatki, które nie radzą sobie z emocjami, które nie mają wystarczającego wsparcie w rodzicach i dobrej relacji z nimi, mogą pobłądzić. Takie błądzenie może też skończyć się tragicznie. Zatem warto być czujnym i warto ze swoim nastolatkiem rozmawiać.

Jakie zmiany fizyczne i emocjonalne przeżywają nastolatki?

Nastolatki przechodzą przez szereg zmian fizycznych i emocjonalnych podczas okresu dojrzewania.

Zmiany fizyczne obejmują m.in.:

• • Przyspieszenie wzrostu i rozwoju mięśni

• • Zmiany w budowie ciała, takie jak rozwój piersi u dziewcząt i wzrost włosów w miejscach intymnych u chłopców

• • Zmiany w skórze, takie jak trądzik

• • Zmiany w cyklu menstruacyjnym u dziewcząt

• • Zmiany w głosie

Zmiany emocjonalne obejmują m.in.:

• • Nasilenie emocji, czasem nagle

• • Trudności w radzeniu sobie z emocjami

• • Zmiana relacji z rodzicami i innymi dorosłymi

• • Zmiana relacji z rówieśnikami

• • Poszukiwanie własnej tożsamości

• • Zmiana podejścia do siebie samego

• • Zmiana zainteresowań

• • Zmiana potrzeb dotyczących intymności i seksualności

Te zmiany mogą być czasem trudne dla nastolatka i dla ich rodziny, nastolatek musi nauczyć się radzić sobie z nowymi emocjami, zadaniami i zmianami w ciele, jednocześnie kształtując swoją tożsamość i przygotowując się do dorosłości.

Jak rozwiązywać problemy w relacjach z nastolatkami?

Rozwiązywanie problemów w relacjach z nastolatkami może być trudne, ale istnieją pewne kroki, które mogą pomóc:

1. 1. Słuchaj uważnie: Słuchanie to podstawa dobrej komunikacji. Staraj się zrozumieć perspektywę nastolatka i jego potrzeby.

1. 1. Pokaż zrozumienie: Niezależnie od tego, czy zgadzasz się z nastolatkiem, czy nie, ważne jest, aby pokazać mu, że rozumiesz jego uczucia.

1. 1. Unikaj oceniania: Krytyka lub ocenianie może prowadzić do wycofania się, lub agresji. Staraj się, zamiast tego skupić na rozwiązaniu problemu.

1. 1. Rozmawiaj i ustalaj granice: Rozmawiaj z nastolatkiem o tym, co jest dla ciebie ważne i ustalaj granice, ale również pozwól nastolatkowi na wyrażanie swoich opinii i uczuć.

1. 1. Używaj języka nieobwiniającego: Staraj się mówić o problemie bez obwiniania kogoś. Skup się na tym, jakie rozwiązanie można znaleźć, a nie na tym, kto jest winny.

1. 1. Bądź przykładem: Nastolatki uczą się przez przykład, bądź więc dobrym wzorem w swoim zachowaniu i komunikacji.

1. 1. Szanuj ich prywatność: Nastolatki potrzebują pewnej prywatności i szacunku dla swojego życia prywatnego. Przestrzegaj ich granic i pozwól im na pewną niezależność, zwłaszcza jeśli chodzi o ich decyzje i działania.

1. 1. Skonsultuj się z fachowcem: Jeśli masz trudności w radzeniu sobie z problemami w relacji z nastolatkiem, skonsultuj się z fachowcem, takim jak psycholog czy terapeuta. Mogą oni pomóc w przezwyciężeniu trudności i znalezieniu skutecznych sposoby jego rozwiązania.

Mam nadzieję, że tych kilka propozycji ułatwi niejednemu rodzicowi nawiązanie dialogu ze swoim nastolatkiem. Wiem, przypuszczam, że może nie być to łatwe. A jeśli ktoś z Was nie ma takich problemów to tylko się cieszyć. Jeśli ktoś z Was miałby inne spostrzeżenia, co ważniejsze jakieś inny podpowiedzi nie wahajcie się zostawić komentarz, aby ktoś inny mógł skorzystać.