Kiedy moje dziecko nauczy się mówić po angielsku?

Uczenie się języka angielskiego jest procesem, który wymaga czasu. Sukces zależy od wielu czynników, w tym od wieku, w którym dziecko rozpoczyna swoją edukację językową, stosowanej metody nauczania, jakości nauczyciela i grupy, w której uczy się dziecko. Indywidualne predyspozycje ucznia oraz wsparcie rodzica również wpływają na osiągnięte efekty. W nauce języka angielskiego ważne jest cierpliwość i zaufanie, że systematyczna praca w końcu przyniesie oczekiwane rezultaty. Jeśli jednak zastanawiasz się, jak pomóc swojemu dziecku w mówieniu pełnymi zdaniami po angielsku, możemy Ci podpowiedzieć.

Wsparcie i uznanie

Dzieci, które są szczęśliwe, zrelaksowane i zadowolone, uczą się znacznie skuteczniej. Dlatego podczas procesu edukacji ważna jest dobra atmosfera w szkole i w domu, a także przyjazne relacje między uczniem, nauczycielem, rodzicami oraz innymi dziećmi w grupie. W INFINITY Kids uważamy, że relacje, to jedna z ważnych elementów, która pomaga w nauce języka angielskiego. Dzięki wsparciu ze strony nauczycieli uczniowie zyskują pewność siebie, co przekłada się na coraz większą swobodę w aktywnym używaniu języka obcego. Uznanie, jakie dziecko otrzymuje, (a nie oceny) motywuje i zachęca do dalszej nauki.

Warto aktywnie wykorzystywać już poznane słownictwo i struktury gramatyczne w celu skuteczniejszego uczenia się języka. Aby to osiągnąć, warto korzystać z różnych metod, które angażują kilka zmysłów jednocześnie. Przykłady takich metod to:

• wierszyki, np. te z podręcznika Grammar Rhymes,
• zabawy polegające na rozbudowywaniu zdań, jakie oferują klocki do nauki języka angielskiego,
• rymowanki,
• piosenki,
• fiszki oraz mapy myśli, które są świetnym narzędziem w procesie nauki.

Nauka języka angielskiego dla dzieci może odbywać się nie tylko w szkole lub podczas specjalnych zajęć, ale także w czasie wolnym. Dzieci w różnym wieku mogą skorzystać z czytania bajek po angielsku przed snem, oglądania anglojęzycznych filmów i seriali, słuchania podcastów oraz czytania książek w oryginale. Aby wzmocnić efekt nauki, możesz zadawać dziecku pytania w języku angielskim na temat oglądanych filmów lub przeczytanych książek, jeśli tylko twoja znajomość języka na to pozwala. Pamiętaj jednak, że w razie pomyłki dziecka należy spokojnie powtórzyć zdanie lub słowo w poprawnej formie, a nie krytykować lub zawstydzać dziecka.

Zajęcia grupowe są pomocne w ćwiczeniu mówienia w języku obcym, szczególnie gdy uczestniczą w nich dzieci na podobnym poziomie zaawansowania. Dzięki temu dzieci mogą uczyć się od siebie nawzajem i poczuć, że popełnianie błędów jest normalne i może przydarzyć się każdemu. Jednak, jeśli dziecko ma bogaty zasób słownictwa i zna zasady gramatyczne, a nadal ma opory przed mówieniem po angielsku, warto poszerzyć perspektywę. Może ono obawiać się reakcji innych na ewentualne błędy lub wstydzić się swojego akcentu. Mówienie w obcym języku może kojarzyć się dziecku ze stresującymi sytuacjami, na które było wystawione w przeszłości. Jeśli dziecko nie czuje się jeszcze gotowe do samodzielnego zamawiania w restauracji za granicą, to nie ma w tym nic złego. Warto zadać sobie pytania i porozmawiać o tych obawach. Szczera i otwarta rozmowa może pomóc w znalezieniu i zrozumieniu przyczyny oporów. Gry i zabawy po angielsku mogą pomóc w ćwiczeniu używania znanych już słów, zwrotów i konstrukcji gramatycznych w praktyce. Poniżej przedstawiamy kilka propozycji, które mogą pomóc w nauce mówienia pełnymi zdaniami.

Pierwsza gra: Kim jestem?

Nauka zadawania pytań może być prostsza, gdy korzystamy z gry Headbanz (znanej także jako Kim Jestem?). Możemy nabyć gotową grę lub zrobić własną, używając papierowych opasek i kartoników z nazwami i obrazkami przedmiotów. Każdy gracz losuje kartonik, ale nie patrzy, co jest na jego odwrocie. Umieszcza go na swojej opasce w taki sposób, że tylko pozostali gracze widzą jego treść. Bez znajomości “kim jest”, zadaje pytania innym uczestnikom gry (Czy jestem zwierzęciem? Czy mam ogon? Czy umiem pływać?), które powinny pomóc mu znaleźć odpowiedź. Można odpowiadać tylko “tak” lub “nie”. To świetna zabawa dla całej rodziny.

Druga gra: I spy with my little eye something beginning with…

Gra, która jest powszechnie stosowana przez rodziców podczas długich podróży samochodem, to również popularna zabawa w Polsce. W grze wybierany jest jeden z graczy, który zostaje szpiegiem (ang. spy). Szpieg wybiera przedmiot znajdujący się w zasięgu jego widzenia (może to być drzewo, samochód, fotel itd.) i podaje literę, od której zaczyna się nazwa tego przedmiotu. Na przykład: “Widzę coś małego, zaczyna się na literę B”. Następnie pozostali gracze zadają pytania, na które szpieg odpowiada, udzielając tylko tak lub nie. Osoba, która odgadnie, jaki przedmiot wybrał szpieg, zostaje kolejnym szpiegiem i wybiera następny przedmiot do odgadnięcia.

Trzecie gra: Simon says…

Inna zabawa, która cieszy się popularnością wśród dzieci, to gra Simon mówi (ang. Simon says). Jeden z graczy pełni rolę Simona i daje polecenia do wykonania, np. „Simon mówi: machaj rękami!”, „Simon mówi: skocz!”, „Simon mówi: zamknij oczy!”. Uczestnicy gry mogą wykonywać tylko te polecenia, które poprzedzone są frazą „Simon mówi”. Jeśli gracz wykonuje polecenie bez powiedzenia najpierw „Simon says”, albo wykonuje niepoprawne polecenie, odpada z gry. Ostatni pozostający gracz staje się nowym Simonem. Jeśli Simon wyeliminuje wszystkich graczy, może ponownie przejąć swoją rolę.

Czwarta gra: Perfect memory

Gra do nauki angielskiego, która umożliwia rozwijanie wymowy, pamięci, słownictwa i umiejętności tworzenia pełnych zdań. Istnieje wiele wariantów gry – można wybierać słownictwo z wybranej tematyki (zwierzęta, jedzenie, przedmioty szkolne itd.) lub korzystać ze wszystkich znanych słówek. Jeden z graczy rozpoczyna grę, mówiąc na przykład “I like cats”. Następnie drugi gracze powtarza zdanie i dodaje kolejne słowo, np. “I like cats and monkeys”. Każdy z graczy mówi kolejne zdanie i dodaje do niego nowe słowo. Wygrywa osoba, która zapamięta najwięcej słówek ze “słownego węża”. Starsze dzieci mogą grać w odmianę gry, która polega na wyobrażeniu sobie, że są na bezludnej wyspie i decydują, co by z sobą zabrać.

Nie da się określić, kiedy dziecko zacznie mówić pełnymi zdaniami w języku angielskim lub w innym języku obcym. Jest to kwestia indywidualna i zależy od dziecka. Ważne jest, aby nie krytykować dziecka i nie narażać go na stresujące sytuacje związane z mówieniem. Warto wspierać dziecko, zwiększać jego pewność siebie, wprowadzać systematyczność w nauce i cierpliwie czekać na efekty. Warto też ufać specjalistom, którzy podejmują się nauki Waszych dzieci. Czasem odczuwamy nieufność rodziców, a przecież zajmujemy się tym zawodowo, od wielu lat, mamy sukcesy, mamy narzędzia i ciągle się doskonalimy. Jeśli chcemy przetrwać w gąszczu konkurencji, nie możemy, mówiąc kolokwialnie, „odwalać fuszery”. Niemniej jednak nie zawsze to, co robimy, trafia do wszystkich i liczymy się z tym i akceptujemy to.
Powodzenia!